هماتوسل اسکروتوم یک عارضه نادر آنژیوگرافی یا آنژیوپلاستی از طریق پوست می باشد. ایجاد آن باعث ناراحتی جدی بیمار شده و نیاز به توجه دقیق دارد. ما یک مرد 47 ساله را که به دنبال آنژیوگرافی عروق کرونری دچار این عارضه شد، گزارش می نماییم.

هدف: یکی از روش های تشخیصی و درمانی در بیماری های شریان کرونر، آنژیوگرافی شریان کرونر است. با توجه به تهاجمی بودن این روش، اغلب بیماران قبل از اجرای آن دچار اضطراب می شوند. اضطراب سبب پاسخ های فیزیولوژیکی در بدن می شود که می تواند باعث افزایش بروز عوارض در این بیماران گردد. این مطالعه با هدف بررسی میزان اضطراب در بیماران کاندید آنژیوگرافی شریان کرونری انجام شد. مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی 120 بیمار کاندید آنژیوگرافی شریان کرونر مراجعه کننده به بیمارستان کوثر دانشگاه علوم پزشکی سمنان وارد مطالعه شدند. نمونه گیری به صورت نمونه گیری آسان در دسترس و هدفمند انجام گردید. اضطراب موقعیتی بیماران قبل از آنژیوگرافی با استفاده از پرسش نامه سنجش اضطراب موقعیتی اسپیل برگر(STAI) اندازه گیری شد. یافتهها: میانگین شدت اضطراب بیماران قبل آنژیوگرافی شریان کرونری 86/11± 26/39 بود. شدت اضطراب در 5/52% بیماران خفیف، در 7/41% متوسط، و در 8/5% شدید بود. شدت اضطراب در زنان به طور معنی داری بیش تر از مردان بود (05/0>P)، اما شدت اضطراب در افراد بر حسب سن، سطح سواد، وضعیت تأهل، و مدت بروز علائم تفاوت معنی داری نداشت. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آنژیوگرافی شریان کرونری، موجب اضطراب قابل ملاحظه ای در بیماران می شود. با توجه به این که اضطراب می تواند موجب بروز عوارضی در این بیماران شود، پرستاران باید میزان اضطراب قبل از آنژیوگرافی شریان کرونری را بررسی نموده و اقدامات مناسبی را در زمینه کاهش آن انجام دهند.

مقدمه: عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی عروق کرونر می توانند با خطرات جدی همراه گردند. از این رو شناسایی عوامل مرتبط با این عوارض در پیشگیری از بروز آنها ضرورت دارد.هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط فشارخون با عوارض عروقی پس از آنژیوگرافی در بیماران بستری در یک مرکز آموزشی درمانی رشت انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع همبستگی 400 بیمار بستری در بخش های آنژیوگرافی و بعد از آنژیوگرافی مر کز آموزشی درمانی دکتر حشمت رشت در سال 92-1391 با روش نمونه گیری تدریجی از نظر بروز عوارض عروقی مورد بررسی قرار داده است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سه بخشی شامل اطلاعات فردی- اجتماعی، برگه ثبت فشارخون و عوارض عروقی (هماتوم، اکیموز و خونریزی) از پایان آنژیوگرافی تا حداکثر 24 ساعت پس از خروج شیت به روش مصاحبه و مشاهده بود. داده های گردآوری شده با استفاده از شاخصهای آمار توصیفی (شاخصهای پراکندگی و توزیع فراوانی) و آزمون های آمار استنباطی (مجذور کای، انالیز واریانس یک طرفه و تی مستقل) تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: اکثریت نمونه ها ی مطالعه (%56.2) سابقه فشارخون بالا داشتند. میانگین و انحراف معیار فشارخون سیستولیک و دیاستولیک قبل ازآنژیوگرافی به ترتیب 129.46±21.63 و 76.85±1.15 و قبل ازکشیدن شیت به ترتیب 132.96±18.02 و 78.85±1.02 میلیمتر جیوه بود. عوارض عروقی در 24 درصد نمونه ها مشاهده شد که اکثریت از نوع اکیموز (%71.4) بود. ارتباط بین سابقه فشارخون بالا با کل عوارض عروق (p=0.005)، بروز اکیموز (p=0.006) و هماتوم (p=0.046) معنادار بود. میانگین فشارخون سیستولیک قبل از کشیدن شیت نیز با بروزکل عوارض عروقی (p=0.003) و اکیموز (p=0.004) و فشارخون دیاستولیک با فراوانی بروز اکیموز (P=0.0009) و کل عوارض (p=0.0006) ارتباط معناداری داشت.نتیجه گیری: موارد بالای بروز عوارض عروقی در بیماران بعد از آنژیوگرافی عروق کرونر و ارتباط مستقیم آن با سابقه فشارخون و میزان فشارخون سیستول و دیاستول قبل از کشیدن شیت نیاز به توجه خاص به این عوامل جهت تشخیص بیماران پرخطر و انجام مراقبتهای ضروری را برجسته می سازد.

زمینه و اهداف: معرفی سی تی اسکن 64 اسلایس سبب پیشرفت چشمگیری در تصویر برداری غیرتهاجمی از شرایین کرونری شده است. هدف از این مطالعه مقایسه آنژیوگرافی تهاجمی شرایین کرونری و سی تی اسکن 64 اسلایس در تشخیص تنگی قابل توجه شرایین کوروناری می باشد.روش بررسی: در یک مطالعه مقطعی گذشته نگر، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و ارزش اخباری منفیMDCT ، در تشخیص تنگی های قابل توجه شرائین کرونری (کاهش قطر بیشتر یا مساوی 50 درصد که شامل موارد انسداد کامل هم می شود) با استفاده از یافته های CT آنژیوگرافی و آنژیوگرافی تهاجمی برای هر سگمان شرایین کرونری تعیین شدند.یافته ها: 125 بیمار با هر دو روش تشخیصی ارزیابی شدند در بررسی بر اساس مورد بیمار ((perpatient حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی برای MDCT به ترتیب 97.6%، 85.2%، 95.2% و 92% تعیین گردید. این میزان ها در ارزیابی بر اساس رگ به ترتیب 86.3%، 92.2%، 86.8%، 92.2% و در ارزیابی بر اساس سگمان به ترتیب 69.8%، 94.8%، 69% و 95% تعیین گردید.نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری کرد که سی تی اسکن 64 اسلایس برای ارزیابی بیماری قابل توجه عروق کرونری در بیمارانی با احتمال بیماری شرایین کرونری به عنوان روش تشخیصی High Diagnostic عمل می کند اما در حال حاضر نمی تواند جایگزین آنژیوگرافی کرونری تهاجمی متداول شود.

زمینه و هدف: توموگرافی چند برشی کامپیوتری (MSCT) یک روش غیرتهاجمی در تشخیص بیماری شریان کرونری (CAD) است. هدف این مطالعه تحقیق پیرامون ارزش تشخیصی 64-slice MSCT در جریان مراجعات روتین در بیماران بدون هرگونه گزینش خاص است.روش بررسی: 64 بیمار با شک به CAD کاندید آنژیوگرافی تحت ارزیابی با هر دو روش  64-MSCTو آنژیوگرافی کمی کرونری (QCA) قرار گرفتند. سیستم (Somatom Sensation 64, Siemens ) CT با تعداد 64 برش در هر چرخش gantry و با رزولوشن فضایی 4/0×4/0×4/0 میلی متر و زمان چرخش معادل 370 میلی ثانیه بود. متوسط فاصله زمانی بین انجام MSCT وQCA ، 3.9±7.2 روز بود. حساسیت، ویژگی، دقت تشخیصی، ارزش تشخیصی مثبت (PPV) و ارزش تشخیصی منفی (NPV) برای 64-MSCT در تشخیص یا رد CAD (بنا به تعریف، وجود تنگی بیش از 50% در یک یا بیش از یک سگمان کرونری) هم با آنالیز بر پایه بیمار و هم با آنالیز بر پایه سگمان مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها:  CT 61آنژیوگرام از مجموع 64 مورد (95%) کیفیت تشخیصی قابل قبول داشت QCA .بیماری کرونری را در 64% موارد (61/39) نشان داد و در مابقی موارد بیماری قابل توجه را نشان نداده یا یافته های نرمال داشت. حساسیت، ویژگی، دقت، PPV، NPV برای64-MSCT بر حسب آنالیز بر پایه بیمار به ترتیب عبارت بود از 92%، 86%، 90%، 92% و 96%. با آنالیز بر پایه سگمان، از مجموع 791 سگمان، تعداد 695 سگمان (88%) قابل ارزیابی با روش 64-MSCT بود و پارامترهای حساسیت، ویژگی، دقت، PPV،  NPVبرای64-MSCT  با آنالیز بر پایه سگمان در تعیین تنگی های بیش از 50% عبارت بود از: 80%، 92%، 90%، 65% و 96%.نتیجه گیری: در مطالعه حاضر، 64-MSCT یک ارزش تشخیصی بالا هم بر پایه بیمار و هم بر پایه سگمان نشان داد. این یافته ها نقش 64-MSCTرا در به کارگیری جهت تعیین میزان خطر در تشخیص CAD به عنوان یک شیوه تشخیصی غیرتهاجمی مطرح کرده و مورد تاکید قرار می دهد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: اهمیت بالینی موج T معکوس در لید avl در تشخیص بیماری عروق کرونری نامشخص است. بنابراین ما بر آن شدیم تا ارتباط بین موج T معکوس در لید avl را با شدت و محل درگیری عروق کرونری در آنژیوگرافی الکتیو ارزیابی کنیم. متد و روش ها: نوار قلب 167 بیمار که تحت آنژیوگرافی عروق کرونر الکتیو قرار گرفتند مورد ارزیابی قرار گرفت. تمام بیماران آنژین مزمن و پایدار قفسه صدری داشتند. بیماران با موج T معکوس ثانویه از مطالعه خارج شدند(67مورد). تفسیر نوار قلب و یافته های آنژیوگرافی توسط متخصصین قلب مجرب صورت گرفت. 50 بیمار با موج T معکوس ایزوله در نوار قلب و 50 بیمار با نوار قلب نرمال در گروه کنترل مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج: از 100 بیمار مورد مطالعه، 53 بیمار مرد و 47 بیمار زن بودند. میانگین سنی بیماران 63. 77 بود. ارتباط معنی داری بین شدت درگیری در شریان نزولی قدامی (LAD)و موج T معکوس در لید avl مشاهده شد(p value<0. 0001 ). حساسیت و اختصاصیت موج T معکوس در لید avl در تشخیص تنگی مهم شریان LAD، به ترتیب 88 و 65 درصد بود. نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه، ارتباط معنی داری بین وجود موج T معکوس در لید avl با انسداد مهم LAD بخصوص در قسمت میانی شریان با حساسیت و اختصاصیت نسبتا بالا مشاهده شد.

زمینه و اهداف: فیستولهای مادرزادی شریانی – وریدی کرونری اگر چه شایع نمی باشند ولی حدود نیمی از آنومالیهای عروق کرونری را شامل می شوند. هدف از این مطالعه بررسی یافته های بالینی، محل فیستول و نتایج جراحی در فیستولهای شریانی وریدی کرونری می باشد. روش بررسی: در این مطالعه چند کانونی، بیماران دچار تشخیص فیستول شریانی وریدی کرونری در بیمارستانهای شهید رجایی تهران و شهید مدنی تبریز پذیرفته شده بودند انتخاب گردیدند. در تمام بیماران اطلاعات لازم از جمله سن و جنس، علایم بالینی، تغییرات الکتروکاردیوگرافی، علایم رادیوگرافی فقسه صدری، یافته های آنژیوگرافی کرونری و نتایج جراحی گردآوری شد. یافته ها: در طی سالهای 1385 – 1368، هیجده بیمار مبتلا به CAVF مورد مطالعه قرار گرفتند که 11 نفر مذکر و 7 نفر مونث بودند. محدوده سنی بیماران 3 تا 58 سال بود. 13 نفر از بیماران کمتر از 20 سال و 5 نفر بیشتر از 20 سال سن داشتند.منشا CAVF در 12 مورد (%66.5) از شریان کرونری راست و در 6 بیمار (%33.5) از شریان کرونری چپ بود. شایع ترین محل تخلیه فیستول، بطن راست (%50) بود. هیچ موردی از فیستول به حفرات سمت چپ قلب وجود نداشت. 2 نفر از بیماران نیاز به عمل جراحی نداشتند. عمل جراحی بستن فیستول در 16 بیمار انجام گردید. در 14 بیمار عمل بستن فیستول با استفاده از پمپ قلبی ریوی و در 2 مورد بدون استفاده از پمپ انجام گردید. نتیجه گیری: تشخیص فیستولهای شریانی وریدی کرونری نیاز به دقت فراوان دارد. در موارد شک به باز بودن مجرای شریانی باید فیستولهای مادرزادی شریانی – وریدی کرونری بعنوان یک تشخیص افتراقی مهم در نظر گرفته شود. عمل جراحی در موارد فیستولهای مادرزادی شریانی – وریدی کرونری با شانت قابل توجه اندیکاسیون دارد.